Risale-i Nur’un birinci talebesi Hulûsi Bey, 1896 senesinin Ramazan ayının birinci gecesi Elazığ’a bağlı Kesrik Köyünde dünyaya geldi. Babası Yahyazâdelerden Mehmet Efendi, alaylı bir zabit idi.
İlk tahsilini Elazığ Camii İmamı Sarı Hâfız’la hususî olarak yaptı. Elazığ ve Erzincan’da başladığı askerî eğitimine Kuleli Askerî Okulunda devam etti. Daha sonra Harbiye Mektebine geçti. Birinci Dünya Savaşı’nın çıkmasıyla birlikte eğitimini yarıda bıraktı. Bir süre talim ve terbiye gördükten sonra 1915'de Çanakkale’deki 3. Kolorduda görev aldı. 1925'de öğrenimini tamamlamak üzere tekrar okula başladı ve Harbiye’den mezun oldu. 1944 yılında Albaylığa terfi etti ve 1950'de Denizli Askerlik Dairesi’nden emekli oldu.
Hulûsi Yahyagil 1925 yıllarında Bediüzzaman Said Nursî’yi ilk duyduğunda, onu bir şeyh zannetti ve gidip kendisine intisap etmeyi düşündü. 1929'da bir kaç arkadaşıyla birlikte Barla’ya giderek Üstad Bediüzzaman’ı ziyaret etti. Daha sonraki ziyaretlerinden birisinde, Bediüzzaman ona; “Uzaklığın alâmeti olan mektuplaşmak âdetim değildir. Fakat sen yaz” dedi. Mektubât’ın çoğu bu mektuplaşmaların sonunda telif edilmiştir.
Hulûsi Bey, 1930'daki görüşmelerinin üstünden yirmi yıl geçtikten sonra, Bediüzzaman’ı 1950'de Emirdağ’da ziyaret etti. Bu görüşmeleri yirmi dakika sürdü. Aynı yıl hac farizasını yerine getirdi. Üstadı en son 1957'de Emirdağ’da ziyaret etti.
Hulûsi Yahyagil ömrünün büyük kısmını, doğduğu yer olan Elazığ’da geçirdi. Hayatını Risale-i Nur hizmetine adadı. Hizmetle dolu uzun bir ömür geçirdi ve 26 Temmuz 1986 tarihinde bir ders sonrası rahatsızlanarak vefat etti. Harput’taki aile mezarlığına defnedildi.
